Eksperci PTLR (Polskie Towarzystwo Leczenia Ran), ograniczone uszkodzenie skóry oraz głębszych tkanek, które prowadzą do owrzodzenia, określają nazwą „odleżyna”¹. Odleżyna jest definiowana także jako uraz ciśnieniowy, który powstaje na skutek zaburzeń fizjologicznych oraz wpływu czynników zewnętrznych. Czynniki te oddziaływują negatywnie na organizm i są związane głównie z uciskiem, niedożywieniem, deficytem samoopieki. Rany odleżynowe stanowią problem nie tylko zdrowotny ale i społeczny oraz ekonomiczny. Uszkodzenia skóry i tkanki podskórnej powodują szeroko rozumiane cierpienie, ból, mogą stanowić źródło zakażenia prowadzące do sepsy i następowego zgonu, przyczyniają się do obniżenia jakości życia chorego i jego rodziny. Mając na uwadze powszechność problemu coraz większą uwagę należy skierować na działania profilaktyczne (ryc 1). W przypadku skóry, narażonej na powstanie odleżyn, wskazane jest odciążanie poprzez zmianę pozycji pacjenta a także, każdorazowo, pielęgnacja skóry - z użyciem np. preparatu Sanyrene - w celu jej uelastycznienia i utrzymania odpowiedniego dotlenienia podczas ucisku.

Ryc. 1. Autorski model zaopatrzenia odleżyny²